سلام... بحثی مطرح است با عنوان شرط حق مطلقه ساختن زن توسط خود در عقد نامه
نمی توان در عقد نامه به زن حق طلاق داد زیرا که با منطوق و مفهوم م 1133 ق .م در تضاد و شرط مخالف مقتضای ذات عقد است
اما طبق م 1119 ق.م که از شروط ضمن عقد و توکیل به زن برای طلاق بحث می کند زن محق است که در ضمن عقد چنین وکالتی را برای مطاقه ساختن خود از مرد بگیرد شرایط م 1119 حصری نیست و تمثیلی است و طبق نظر استاد کاتوزیان وکالتی که به زن داده می شود ممکن است مطلق و بدون قید و شرط باشد تا زن بتواند هرگاه که بخواهد خود را طلاق دهد البته زن که در اینجا وکیل شوهر در مطلقه ساختن خود است باید به دادگاه مراجعه و گواهی عدم امکان سازش را دریافت کند بنابر این این امر با شرایط بی فایده ای که هم اکنون در عقد نامه هاست کاملن متفاوت است و در قسمت سایر شرایط این گونه درج می شود ضمن عقد لازم حاضر و ضمن عقد خارج لازم که به اقرار عقد خارج لازم فی مابین بطور شفاهی منعقد گردیده زوج به زوجه وکالت با حق توکیل غیر با محفوظ ماندن داشتن اختیار برای زوجه جهت عزل وکیل انتخابی خویش یا جایگزینی ان داده و میدهد که بنا به هر دلیل و مدرک و با مراجعه به دادگاه صالح زوجه می تواند خود را بهر نوع از انواع طلاقها و یا قبول بذل یا هر شرط مطلقه نماید و زوج حق عزل زوجه یا ضم امین یا ضم وکیل را در این مورد ضمن عقد لازم مذکور از خود سلب و ساقط نمود هرچند وکالت عقد جایز است اما به دلیل لازم بودن عقد نکاح شرط جایز ضمن عقد لازم هم لازم فرض می گردد

مطلبی که در فوق نوشته ام را در 2 عقد نکاح به دوستانم پیشنهاد دادم و و با همین متن شرط ذکر گردیده است و و با توجه به روشنفکر بودن همسران 2 دوست من بدون مشکلی سردفتر ان را درج کرده است ....ضمنن من فوق حقوق جزا دارم شاید سوادم قد بچه های فوق خصوصی نباشه اما چون تز من در مورد زنان بوده به این قسمت ماجرا تسلط داشتم امیدوارم که روزی رو ببینم که اقایون خود پیشنهاد چنین وکالتی رو قبل ازدواج به نامزد خود بکنن از اینکه خیلی فمنیستم منو ببخشد البته من فمنیست افراطی هرگز نبوده و نیستم