تمام شو

همه چی خوب بود و آروم

من بودم و گرفتاریهای خنده دار این روزها

بارون بود و تگرگ هایی که محکم می خوردن به زمین

من بودم و رفقایی که همه تنهاتر از من اند و ساعتها خنده های بی دلیل

من بودم مقاله ای که گم شده بود و فلش لعنتی باز نشد و حدس زدم که تو ی مای داکیومنت حتمن هست

رفتم سراغش ، اتفاقن می دونستم که نباید اون فایل کذایی رو که عید حالم رو بد کرد حتی نگاه کنم

نگاه هم نکردم

ولی مقاله توی کامپیوتر پیدا نشد

حدس زدم شاید پرینت اش کردم

سه ساعت همه مقاله ها رو ریختم زمین

پیدا شد ، ترجمه اش کرده بودم ،خیالم راحت شد

اما اینا چی بود تیکه تیکه بالای هر صفحه گوشه هر صفحه پشت هر صفحه

پارک هنرمندان رو که فک نکنم دیگه توش قدم بردارم ............، از هفت تیر تا مفتح نبش انقلاب برام میشه قد یه بغض گنده...................... ، سی دی فیوریتهام رو یادته ؟ مطمئنن حالا حالا ها نمی تونم گوشش کنم ، همون طور که توی این چند روز گوش ندادم ، تِرَک قمیشی برای همیشه چشمام رو پُر میکنه و صدام رو قطع و دستام رو یخ !

...............نمی دونم از این به بعد چه جوری قراره شکلات تلخ 70% بخورم و تلخی اش زهرمارم نشه.................

.نمی دونم تا مدتها چه طور بوی کو کو شَنِل رو که روی همه لباسهام پیچیده با تمام وجودم نفس بکشم و از اینکه تو بدون اینکه من رو دیده باشی می دونستی عاشق بوی گرم ام تعجب نکنم..........................جمعه بیست و هفت اذر ماه هشتاد و هشت

مقاله رو پاره می کنم ، بی دلیل نبود که پیدا نمی شد ، فردا می رم دانشکده دوباره سرچ اش می کنم و دوباره ترجمه اش می کنم

.........................................................

ننویسم تا تمام شوی یا آنقدر بنویسم تا تمام شوی